جسارت و خلاقیت در آن به دو بال تشبیه شده اند که موجب صعود افراد بر فراز اجتماع و پاسداری از آن می شود و در نگاهی دیگر می توان آن را کتابی باز در مقابل دیدگان دانست، کتابی که در آن باید سرمشق دیکته جامعه یا موضوع انشای مردمان آن نگاشته شده باشد.
بی شک ارزش بین المللی دانشگاه تهران، شهرت جهانی سردر اصلی آن را نیز به ارمغان آورده است. این بنای تاریخی علاوه بر این که در سطح ملی سمبل تمام نمای دانش و معرفت است، در خارج از ایران نیز معرف دانشگاهی نامدار در خاورمیانه است.
با یک بررسی گذرا می توان ادعا کرد که دانشگاه تهران از میان معروف ترین و معتبرترین دانشگاه های دنیا، نمونه ای است ممتاز که از طریق یک بنای فرهنگی سمبلیک با مهندسی پیچیده اش حامل پیام هایی ویژه و مبین فضای ذهنی و فکری دوستداران خود است.
تاریخچه دانشگاه تهران نشان می دهد که در سال های ۴۶- ۴۵ به دستور ریاست وقت دانشگاه، طرحی در میان دانشجویان و طراحان مختلف به مسابقه گذاشته شده و از میان طرح های رسیده، طرح "کوروش فرزامی" دانشجوی دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران به عنوان طرح برتر برگزیده شده است.
در نشریه شماره ۲ "هنر معماری" (تیر، مرداد، شهریور ۱۳۴۸) عکس هایی از سردر دانشگاه تهران به چاپ رسیده است و در ذیل آن نام "کوروش فرزامی" به عنوان طراح و "سیمون سرکیسیان" به عنوان محاسب سردر آورده شده است.
نظر شما